نقش واسطه‌ای مسئولیت‌پذیری در رابطه با عملکرد خانواده و خود ‌ کارآمدی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

هدف اصلی از انجام این پژوهش، نقش واسطه­ای مسئولیت­پذیری در رابطه با عملکرد خانواده و خود ­کارآمدی دانشجویان دختر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع هم­بستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی در سال تحصیلی 96- 95 دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بوده است. نمونه­ای با حجم 235 نفر بر اساس روش نمونه­گیری خوشه­ای مرحله­ای انتخاب از بین هر یک از دانشکده­ها شد. ابزارهای این پژوهش، پرسش­نامه­ی خود کارآمدی، پرسش­نامه­ی مقیاس سنجش مسئولیت­پذیری کالیفرنیا  و مقیاس سنجش خانواده که پس از محاسبه­ی روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان دهنده­ی این موارد بود: 1- خود کارآمدی تحصیلی، پیش­بینی کننده­ی مثبت و معنی­دار خانواده­ی دانشجویان می­باشد؛ 2- خود کارآمدی تحصیلی، پیش­بینی کننده­ی مثبت و معنی­دار مسئولیت پذیری می­باشد؛ 3- مسئولیت­پذیری با کنترل خود کارآمدی ، پیش­بینی کننده­ی مثبت و معنی­دار عملکرد خانواده­ی دانشجویان می باشد؛ 4- مسئولیت­پذیری نقش واسطه­ای در ارتباط بین خود کارآمدی و عملکرد خانواده­ی دانشجویان دارد.